மூலம்: சியாங் செ (1245- c1310) எழுதிய “யூவின் அழகிய யுவதி” என்ற சீனக் கவிதை

பெய்திறங்கும் மழையின் தாளத்தை
என் இளமையில்
விபச்சார விடுதியொன்றின் கூரைமீது
ஒருமுறை கேட்டிருந்தேன்,
நான் படுத்திருக்க அருகில்
மெழுகுத்திரியின் ஒளிவெள்ளத்தில்
மேலாடையும், பெண்மேனியும்
பட்டுபோல் பிரகாசித்திட!

பெய்திறங்கும் மழையின் தாளத்தை
சிறுபடகின் ஓய்வறையின் கூரைமீது
பின்பொருமுறை கேட்டிருந்தேன்,
கீழிறங்கிய கருமேகங்களுக்கு
அஞ்சிய நீர்ப்பறவைகள் ஓலமிட்ட
ஓர் இலையுதிர்காலப் புயலினூடே
பெரியநதி வழி சென்ற என் பயணத்தில்!

பெய்திறங்கும் மழையின் தாளத்தை
இந்த ஆசிரமத்தின் கூரைமீது
இப்போது மீண்டும் கேட்கிறேன்,
முழுதும் வெள்ளையான என் தலைமுடி.
இன்பம், துன்பம், பிரிவு, மீள்சந்திப்பு
என்பன எல்லாம்
எதுவுமே நிகழாதது போல் இருக்க
இரவெல்லாம் பிரவாகமாய்
ஓடுகளின் மேல் பெய்யும்
மழை மட்டும்தான் அப்படியே இருக்கிறது!

 

ஆங்கில மூலம்:

The Fair Maid of Yu
By Chiang Chieh ( 1245- c. 1310)
Translated from Chinese by Kenneth Rexroth

Once when young I lay and listened
To the rain falling on the roof
Of a brothel. The candle light
Gleamed on silk and silky flesh.

Later I heard it on the
Cabin roof of a small boat
On the Great River, under
Low clouds, where wild geese cried out
On the Autumn storm.

Now I
Hear it again on the monastery
Roof. My hair has turned white.
Joy — sorrow — parting –meeting —
Are all as though they had
Never been. Only the rain
Is the same, falling in streams
On the tiles, all through the night