ஹூஸ்டன் சிவா

சுவர்க்கம் நிச்சயம் – ஹூஸ்டன் சிவா கவிதை

ஹூஸ்டன் சிவா

புகை படிந்த உயர் விழுமியங்கள்
சைகை காட்டி அழைக்கின்றன

தெள்ளத் தெளிவான கீழ்மை
கட்டி அணைத்து இறுக்குகிறது

ஆகாய கங்கையில்
நட்சத்திரங்கள் அலைமோத ஒரு கால்

சாக்கடையில்
மலம் சுழன்றோட மறு கால்

எனப் பிறந்ததற்காகவே
ஒவ்வொரு மானுடனுக்கும்
சுவர்க்கம் நிச்சயம்.

ஹூஸ்டன் சிவா கவிதைகள்

ஹூஸ்டன் சிவா

புகைப்படம்

பல்லாண்டு பல்லாண்டு பல்லாயிரத்தாண்டு
பலகோடி நூறாயிரம்
கடக்கும் கணம்
துள்ளும் சிறுமி
எத்துப் பற்கள்
மின்னும் கண்கள்
பறக்கும் கூந்தல்
மிதக்கும் மழைத்துளிகள்
காலம் இமைக்கவில்லை
இன்னும்
பல்லாண்டு பல்லாண்டு பல்லாயிரத்தாண்டு
பலகோடி நூறாயிரம்

oOo

தனியில்லை

இன்று அதிகாலை துயில் விழிப்பில்
விழிகளில் நீர் கோர்த்து வழியவில்லை
சுயபச்சாதாபத்தில்
எப்போதும் போல்
தனிமையில் வராது போனது ஏனென்று
யோசித்து பின் உறங்கி மதியம் எழுந்து
கண்ணாடியில் முகம் பார்க்கையில்
விழிகளில் நீர் கோர்த்து வழிந்தது
சுயபச்சாதாபத்தில்
எப்போதும் போல்
தனிமையில் வராது இனி

oOo

தகப்பன் பிள்ளை

நீண்ட நெடிய தகப்பன்களைக்
கண்டு வியக்கும் பிள்ளைகள்
அத்தகப்பன்களின் தோள்களிலேறி
நின்று பயக்கூச்சலிடுகிறார்கள்
கீழே தம் அம்மாக்களைக் கண்டு
கூவிக் கொக்கரிக்கிறார்கள்
பின் அம்மாக்களின் மார்ப்பகங்களில்
முகம் புதைத்து உறங்குகிறார்கள்
கனவுகளில் அத்தகப்பன்களை
வெல்கிறார்கள் சண்டைகளில்
கொல்கிறார்கள் சிலசமயம்
விழித்தவுடன் விதிர்த்து அழுது
ஓடுகிறார்கள் அத்தகப்பன்களிடமே

ஆழ்வகுப்பு, உயிர்க்கனம் – ஹூஸ்டன் சிவா கவிதைக்ள்

ஹூஸ்டன் சிவா

ஆழ்வகுப்பு

வகுப்பில் அன்றுவரை அமையாக் கவனம்
அவளில் கூர்மை கொண்டிருந்தது
அங்கே
ஆண்பெங்குவின்கள் அடைகாத்தன
வானவில்லின் வண்ணங்கள் கட்டவிழ்ந்தன
பூகோள அட்சரேகைகள் நிரைவகுத்தன
இருபடிச் சூத்திரங்கள் பொலிவு பெற்றன
வேதிச் சமநிலைகள் இறுக்கமடைந்தன
வெண்பாக்கள் வெளிச்சம் கொண்டன
சூரியனின் குறுக்கே கோள்கள் ஓடின
கருந்துளைகள் நட்சத்திரங்களை உண்டன
ஆழ் கிணற்றில் மட்டுமே அமையும்
சலனமின்மை அருகமைய
தன்னைச் சுற்றிப் பார்த்தாள்
வகுப்பெங்கும் அரவங்கள் அமர்ந்து
அசையா விழிகளுடன் பாடம் கேட்டன
சாளரக் கம்பிகளில் சுற்றியிருந்த
அன்னையின் வால்நுனி சுருண்டவிழ்ந்தது
அவள் படம் கூரை மேல் கவிந்திருந்தது
நேற்றிரவு கடவுள் கனவில் தோன்றி
என்ன வேண்டுமென கேட்டபோது
தன்னையும் தன் அன்னையையும்
பாதாள உலகமொன்றில்
அடைத்து விட வேண்டியிருந்தாள்
இவ்வுலகம் மிகவும் பிடித்துப் போயிற்று
இங்கேயே இருந்து விடுவதாக
முடிவெடுத்து விட்டாள்

உயிர்க் கனம்

புதிதாய்ப் பிறந்த ஈசல்கள்
விரைந்தெழுந்து விண்மீன்களை
விழுங்கத் தொடங்கின
விண்மீன்கள் குறைந்த கருவெளி
தன்னை நிரப்பிக் கொள்ள
மேலும் விண்மீன்களைப் பிறப்பிக்க
புதிதாய் பிறந்த விண்மீன்களை
தொடர்ந்து விழுங்கின ஈசல்கள்
பெரும் வெளிச்சக் குவியல் ஒன்று
பிரபஞ்சமெங்கும் அலைந்து திரிந்தது
நிலைகுலைந்து திகைத்த கருவெளி
ஈசல் கூட்டத்துடன்
ஒரு உடன்படிக்கை மேற்கொண்டது
ஈசல்கள் அனைத்தையும்
விண்மீன்களாக மாற்றி
அழியா வரம் அளிப்பதாக
ஒரு நிபந்தனை மட்டுமே;
இடம் பெயரால் ஓரிடத்தில் இருந்து
ஒளிர்ந்து கொண்டே இருப்பது தான் அது.
பெரும் ஆர்ப்பரிப்புடன் எழுந்து
விண்ணை நிரப்பின ஈசல்கள்
தமக்கென ஒதுக்கப்பட்ட இடங்களில்
நிலைபெற்று ஒளிரத் தொடங்கின
இயங்காமையின் இயலாமையில்
ஒரு கணத்திலேயே மனம் பிரண்டன
பிரபஞ்ச விதியின் மூர்க்கம்
உயிரின் துள்ளலை நிறுத்திய
அதே கணத்தில்
விண்மீன்களை உமிழ்ந்து
மடிந்து கருவெளியை நிரப்பின
மேலும் மேலும் விண்மீன்கள்
பிறந்த வண்ணம் இருந்தன

விளையாட்டுக் கனவுகள் – ஹூஸ்டன் சிவா கவிதை

ஹூஸ்டன் சிவா

குழந்தைகள் தங்கள் கனவுகளைப் பரப்பி வைத்து
விளையாடிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்
ஒரு குழந்தையின் கனவு இன்னொரு
குழந்தையினுடையதைப் போல் இல்லை
தன்னிடம் இல்லாத கனவு இன்னொரு குழந்தையிடம்
இருப்பதைக் கண்டு பரவசம் அடைகிறார்கள்
அக்கனவைத் திருடும் எண்ணமில்லை குழந்தைகளிடம்
அக்கனவை பலவேறாக மாற்றி விஸ்தீரித்து
அதன் உரிமையாளரிடமே கொடுத்து விடுகிறார்கள்
தன் கனவு பிரம்மாண்டமாகி பெருகி நிற்பதை
பெரும் பரவசத்துடன் பார்க்கிறது அக்குழந்தை
வளர்ந்தவர்களே அக்கனவுகளைத் திருடுகிறார்கள்
திருடிய கனவுக்கு மாற்றாக எதையுமே வைப்பதில்லை
சில சமயம் குழந்தைகளின் கனவுகளை
எடுத்து நுகர்ந்து பின் அதே இடத்தில்
வைத்து விடுகிறார்கள் வளர்ந்தவர்கள்
நுகரப்பட்ட கனவுகளை புறந்தள்ளி விடுகின்றன குழந்தைகள்
மேஜைக்கு கீழே கிடக்கின்றன அக்கனவுகள்
[மேஜைக்கு கீழே கிடக்கும் அக்கனவுகள்
குழந்தைகள் வளர்வதற்காக காத்திருக்கின்றன]
அவற்றுக்கு இணையாக வேறு கனவுகளை
குழந்தைகளால் தோற்றுவிக்க முடியவில்லை
கனவில்லா வெற்றிடங்களைச் சுற்றி
புதிய கனவுகளைப் பரப்புகிறார்கள்