ர ரத்தீஷ்

அமைதியற்ற வெளியில்
தலை தட்டி பிணமாய் நீண்ட சுருளை
கந்தக சுவைகள் மென்று பிரகாசிக்க

அமிழ்த்தப்படும் மூச்சிக்கு கால்கள் ஏதுவாய் சென்று
புகை விசாரித்து புரண்ட ஒலியோடு
அசைவுகள் அதட்டி
அசதியாய் உதிர்ந்தன
தங்கச் சூரியன்
சாம்பல் மாலைகளாய்