நகுல்வசன்

புழக்கடையில் பனி:

1

இரவெல்லாம் பனி .
நினைவின் எச்சமாக ஆங்காங்கே,
கிளைகளில் இலைகள்
இன்னமும் தக்க வைத்துக் கொண்டிருக்கும்
வசந்தத்தின் கனவை அழித்த பெருமிதத்தில்,
குளிர்காலம் எழுப்புகிறது
தன் கண்ணாடி சாம்ராஜ்யத்தை.
அதன் சுவர்களில் காலம் அழகு பார்க்கையில்
பளிங்கு பிரதிபலிக்கிறது
வயோதிகத்தின் வாடிய வதனத்தை.

2

வெளி ஒளிர்கிறது.
இலைகளற்ற கிளைகளின் மீது, தொடர்ச்சியாக,
பௌதிக விதிகளை நினைவுகூர்ந்து,
நேர்த்தியுடன் தன்னை சமன் செய்து கொண்டிருந்தது
பனி.
ஊரில் டீபிராஸ்ட் செய்ய மறந்திட்ட
அப்பாவின் பழைய கெல்வினேடர் குளிர்சாதனப் பெட்டியில்,
இப்படித் தான், நீண்டு உறைந்திருக்கும்,
பனி.
ஓவல்டின்னை ப்ரீசரில் உறைய வைத்து
தங்கையும் நானும் ஐஸ்க்ரீமாக
அலுப்பில்லாமல் அனுபவித்தது
காலத்தின் கண்ணாடியில் ஒரு கணம் மிளிர்கிறது.
தேனீர் கோப்பையின் ஆவி அதை அழிக்க,
ஜன்னல் கண்ணாடியில் பனியின் பின்புலத்துடன்
அப்பாவின் வயதான முகம் தோன்றி மறைகிறது.

ooOoo

Backyard Snow:

1.

Snowed all night.
Remnants of a memory, sporadic
Leaves on branches still retain
the dream of spring
the crushing of which
Winter celebrates, raising
its mirrored empire, in whose
walls Time peers, only to find
the marbled splendor reflecting
Old age’s wizened visage

2.

Glowing outside.
On leafless branches,
In unbroken stretches
Recounting laws of physics,
Exquisitely balancing itself :
Snow!

Back home, deferred defrosting :
Dad’s old Kelvinator fridge
used to ice up the same way
In lengthy stretches of
Snow!
And in it Ovaltine, froze to ice cream
for my sister and I.
Gosh! We never tired of it !
For a moment, as if in Time’s mirror
the scene flickers, which
the steam from my tea cup erases, to reveal
In the window pane, framed by the snow
Dad’s aged face fading.