சிட்டிகை திருநீறு
சிறு நெட்டி முறிப்பு
விரிந்த புன்னகை
வெள்ளையான வாழ்த்துரை
‘தொலைதூரம் போவறவஹ
காத்து கருப்பு அண்டாம
சாக்கிரதையா போயிட்டு வரனும்’
கையைத் தட்டிவிட்டுக் கொண்டு
முந்தானையுடன் விபூதிப்பையையும்
இடுப்பில் செருகிக் கொண்ட
தயிர் விற்கும் அம்மாளின்
காது தண்டட்டி ஆடுகிறது
நெகிழ்ச்சியை வெளிக்கிடாமல்
நாசூக்காக நாணுகிறேன்.
வளர்ச்சியின் அடையாளமென
விடுபட்டு விலகி ஓடுகிறேன்.
காப்பிக்கடையில்
சில்லறை பாக்கி கொடுக்கும்
கொரியன் அம்மாளின்,
நீளக்காதுகளில் கனத்த தோடுகள்.
கண்பற்றி நிற்கின்றன
நெடிய கணங்களுக்கு.
பதாகை 